Week 12

Wat een super week en wat was het fijn om weer samen met mijn ouders te zijn! Helaas komt altijd aan alles een eind en zo was dat deze week het geval. MAAR een eind van een avontuur betekend ook altijd het begin van een nieuwe! 

Zaterdag 30 september - Vandaag verplaatsten we weer iets dichter bij de Oerang oetang, waar ik toch wel voor naar Borneo wilde. Na nog een rondje in Kota Kinabalu, richting de luchthaven vertrokken. Na wat vertraging en een vlucht van wel 35 minuten zijn we aangekomen in Sandakan. Ik had gezellig dezelfde vlucht als mijn ouders geboekt en zo kon ik nu ook weer mee taxiën naar het resort waar ze verbleven. Bedje in de kamer erbij geregeld en snel de omgeving verkennen. Ik had namelijk gezien dat er om de hoek van het resort een Oerang oetang opvang moest zitten. Daar aangekomen bleek deze om 3 uur al te sluiten... vette pech dus gezien het al na drieën was! De bewaker bood wel aan om deel te nemen aan de nachtloop door het park. Niet gegarandeerd dat je de apen ook echt ziet, het gaat hier meer om andere dieren spotten. Toch weer wat van de teleurstelling af, en wat bleek! Geheel terecht. Met een privé gids het park in waar we op de parkeerplaats de hornbill (toekan vogel) en apen al aantroffen! Van die laatste niet één maar zelfs vijf van die oranje knakkers! Super! Het park in troffen we nog: vliegende eekhoorns, slangen, motten/vlinders, een hele grote wandelende tak, vleerhond en heel klein aapje met de grote ogen en misschien alweer meer maar vergeten. De indrukken en het reizen doet soms rare dingen met je brein hahaha

Mochten jullie denken van goh Sam war een schrijffouten toch altijd in je verhaaltjes, dat komt omdat ik ze vaak schrijf in busjes, vliegtuigen of kort voor het slapen en daardoor niet meer na wil/kan/ga lezen. Dus sorry voor de soms rare woorden die de autocorrectie maakt, niet lopende zinnen, spelfouten en etc. 🙈 als ik thuis ben ga ik alles rustig eens controleren voor mezelf en dan pas laten afdrukken. Dus na mijn reis is er een verbeterde versie beschikbaar! 

Zondag 1 oktober - Vandaag vertrekken mijn ouders vanuit Sepilok naar Bilit, een resort midden in de jungle, die ik als backpacker niet ga/wil betalen. Hopelijk is de chauffeur alleen we zo lief dat ik mee kan rijden die kant op, opzoek naar een goedkopere slaapplek. Na een lekker ontbijt stond daar de taxi en ja hoor, ik kon mee! Nog geen afscheid hoeven nemen en lekker met mijn ouders verder mee op pad. Eerste stop was echter anders dan we in de reisbeschrijving lazen, namelijk de Oerang oetangs. De opvang van gister stond voor vandaag op het programma. 'Dikke mazzel' dus dat we gister te laat waren voor het park zelf want dan is het vandaag nog leuker! En mazzel dat we hadden ook nog! Weliswaar gevoerd kwam er een moeder met baby op bezoek. Het voeren betekend niet dat je altijd de mooie oranje apen ziet, soms komen er enkel wat kleine andere soorten apen op het eten af. Maar wij hadden dubbel mazzel dus vandaag. Het kleintje, zo schattig en zo oranje (kon zo bij het voetbal tussen het publiek). Na al het ge Ahh, schattig, kijk!, zo lief en nog veel meer van die termen was het tijd om de jungle op te zoeken. Een rit van twee uur bracht ons naar de rivier en jungle. Waar in de reisbeschrijving van mijn ouders stond: "door het prachtige en idyllische landschap" zagen wij enkel de verdoemde palmen die jaren terug ik de plaats van de jungle waren gekomen. De beschrijving was dus ver te zoeken.

Aangekomen bij de boot naar het resort van mijn ouders was daar mijn redder in nood. Een 'kapitein' van de lodge naast die van mijn ouders belde met zijn baas om te vragen of er nog goedkopere slaapplaatsen waren en ja hoor die waren er! Mijn ouders dus in de ene boot en ik in de andere naar de overkant gevaren. Daar aangekomen ingecheckt en genoten van een lekkere lunch. Vervolgens via de jungle en een dorpje van mensen die werkzaam waren op de resorts naar mijn ouders gewandeld. Ideaal! Samen maar toch apart. De resorts regelen beide een eigen boottocht, wat betekende dat we weer samen het water op gingen, maar weer in een verschillende boot. Waar mijn ouders er plank gas vandoor gingen opzoek naar de olifanten deden wij het rustig aan gezien er twee kleine kinderen in de boot zaten. Vanaf de rivier weer verschillende vogels en apen gespot, waaronder een bijzondere neushoorn toekan, die enkel in dit gebied van Borneo te zien was. Ook zwom er nog gezellig een krokodil van 2,5 meter langs en kwam er geregeld een ijsvogel met het formaat van 3x de Nederlandse versie. Super dus! 

Na het avondeten weer richting mijn ouders gegaan en daar gezellig gezeten met de andere gasten uit hun resort en aan moeten horen hoe zij wel een wilde Oerang Oetang en de bekende neusapen van Borneo hebben weten te spotten... heb ik weer! Kan dus altijd beter... maar ik heb nog twee kansen, want morgenochtend vroeg en -middag staat er nog een boottocht op het programma. Op naar morgenochtend dus! 

Maan​dag 1 oktober - Daar gaat de wekker, 5:30 uur. Een echt vroegertje dus! Het weer werkte weer goed mee, de dieren enkel wat minder. De neusaap (Proboscis monkey) en wilde varkens nu wel weten te spotten, maar verder niets nieuws. Ow ja! Wel! Ik zag nog twee zwaaiende Hollanders in een bootje voorbij komen... ouders noemde ze die! 

Na het ontbijt een heuse jungletocht gedaan met papa, gewapend met sokken tegen bloedzuigers en rubber regenlaarzen gingen we op pad. De toch stelde weinig voor, dieren zie ja op zulke tochten al nauwelijks en gezien we een groep hadden met negen schreeuwende chinezen die non stop selfies stonden te maken was er al helemaal weinig over. De gids en wij kijken onze ogen uit hoe ze het toch steeds weer probeerde en de kinderen door de blubber moesten tillen... alleen dat was al leuk om te zien. Wel spotten we nog verse, echt verse sporen van een olifant. Dat betekend dus dat ze echt in de buurt zitten! Duimen en hopen dat we ze in de laatste boottour dan toch gaan zien! Na het lopen lekker nog met mama bij de rivier gezeten tot daar de regen begon. Snel terug gevlucht naar het huisje. Het hield maar niet op terwijl er dus nog een boottour op het programma stond... door de regen naar mijn eigen lodge gegaan en daar gewacht tot in elk geval de onweer opgehouden was en toen toch de boot in. Ook mijn ouders vaarde voorbij alleen gingen zij links en wij rechts de rivier op (of andersom net hoe je het bekijkt natuurlijk, maar we gingen beide een andere kant van de rivier op). Zij de kant op van mogelijk de olifanten en ik? Ja afwachten wat er daar was... Teleurgesteld en ingepakt in mijn poncho zat ik daar met een stel Australiërs die elke vogel en aap al mooi vonden.. maar ik wilde die olifanten en Oerang oetang! Niet 10 minuten kijken naar aapjes die ik al twee keer gezien had. Ongeduldig vroeg ik een paar keer of we verder konden om die echte aap nu eens te spotten. Maar helaas.. het was mij niet gegund. Geen wilde Oerang oetang of andere nieuwe dieren gespot. Zwaar teleurgesteld en boos liep deze aardbei (door mijn poncho) terug naar haar ouders. Gelukkig hadden zij niet heel veel meer gezien, wat de teleurstelling al een stuk verkleinde. Volgende keer moet ik gewoon met Freek Fonk op pad gaan, die zoekt gewoon door tot ze eindelijk de dieren die ze zochten hebben gevonden... ik zal hem eens mailen of we samen op wilde Oerang oetang jacht kunnen gaan (ja voor het schieten van een mooie foto hè, niet echt schieten of jagen!).  

Morgenochtend zit het er hier weer op. We hebben kunnen regelen dat ik nog even gezellig het ochtendprogramma van mijn ouders kan volgen voor het afscheid nemen weer plaats moet vinden. Het is voor hun morgen een lange dag weer richting Nederland maar ik kan gezellig nog even mee.

Dinsdag 3 oktober - Daar komt de boot weer aan, dit keer niet voor een tochtje over de rivier voor het spotten van dieren, maar met mijn ouders om naar de overkant richting de bus te varen. Aangekomen aan de overkant na een korte rit nog een stop gemaakt bij een grot. In deze grot leven vleermuizen en zwaluwen samen en die waren dan ook beide vliegend te vinden in de grot. Verder leefde er nog heeeeeel veel (Feyenoorders) kakkerlakken tussen alle uitwerpselen van de vliegende dieren. En met heel veel bedoel ik ook heel veel. Ook de uitwerpselen waren veel, daar droegen we zelfs een helm voor om natuurlijke shampoo te voorkomen. Indrukwekkend door het formaat, alle dieren en geuren was de grot zeker. De zwaluwen maken nestjes in de grot die door de bevolking worden verwijderd en verkocht. Die gekke Chinezen denken namelijk dat door het eten van die nestjes je weer helemaal gezond bent en het helpt tegen van alles en nog wat. Handel dus in de grot... de nestjes waren dan ook niet meer te zien want het 'oogstseizoen' was net geweest. Na alle gezelligheid en de rest van de rit was daar dan toch het moment, weer afscheid nemen. Gedag zeggen is nooit leuk, maar ik weet dat de weken voorbij vliegen en ik nu net zo lang moet wachten als dat ik nu heb gedaan en er leuke dingen op mijn programma staan. Voor ik (en jullie) het weten is het al bijna kerst. Nog even genieten van mijn reis en dan weer lekker terug naar huis. Gezien mijn vlucht naar Kuala Lumpur pas morgen is en ik nog even wilde relaxen en de sunberen wil zien had ik besloten terug te gaan naar het resort waar ik enkele dagen terug al met mijn ouders was. Dichtbij de beren en met zwembad. Na aankomst heb ik eerlijk gezegd beide niet gedaan maar morgen heb ik nog een dag en er moesten nog hotels in Kuala Lumpur en Bali worden geboekt. Goed excuus toch?! 

Woensdag 4 oktober - Mijn echte laatste dag Borneo. In de ochtend op bezoek geweest bij de kleinste beer die er bestaat. De Sunbear leeft in de jungle en is te schattig! Ook hier was het weer een opvang die de dieren gered heeft als huisdier of ergens anders vandaan en ze weer vrij wil laten in het wild. Na een rondje en enkele beren foto's weer terug gewandeld en daar mijn bedje bij het zwembad opgezocht. Bedjes in overvloed, ik had een heus privé zwembad! Toen mijn huid toch weer wat rood begon te worden en ik wat wilde eten voor mijn transfer naar de luchthaven weer de hort op gegaan. Er zit hier niet veel. Eigenlijk niks. Drie resorts met een restaurant die vaak niks voorstellen, zo ook die waar ik verblijf, de opvang voor de apen en beren en één lokaal tentje om te eten. Dat laatste leek mij de beste bestemming voor ik nog even de WiFi opzocht om naar huis te appen. Even aanhoren of ze weer veilig thuis zijn gekomen. Bleek daar ook nog eens een mail te zijn dat mijn vlucht wéér is verlaat... waar die met boeken nog stond op vertrek 17:50 uur, was dit al verplaatst naar 19:45 uur en is dat nu 20:50 uur geworden. Een latertje dus gezien de vlucht bijna drie uur duurt. Gelukkig heb ik een hotel nabij de luchthaven geboekt omdat ik de stad Kuala Lumpur wel gezien heb en 6 oktober vroeg weer door vlieg naar Bali. Dan maar even tanden op elkaar en morgen heeeeerlijk uitslapen en niks doen! 

Daar zit ik dan, verbrand en zo rood als een kreeftje op een ijskoude luchthaven waar echt werkelijk helemaal niks anders te koop is dan frisdrank en chips. Ik had dan wel een goede lunch van noodles en ei maar om nu als avondeten chips naar binnen te werken... De vlucht blijft zich maar vertragen en voorlopig zit ik hier nog wel even vermoed ik. Het is nu 20:30 uur en de vlucht staat nu al op vertrek 21:50 uur. Nog een uurtje erbij dus! Blijkt nu dat ik beter de laatste vlucht naar Kuala Lumpur had kunnen boeken, die gaat eerder dan mijn vlucht die 3 vluchten eerder die dag was. Kuala Lumpur is namelijk een non stop bestemming vanuit overal van uit Maleisië. Het ene vliegtuig is nog niet weg of de volgende vertrekt al die kant weer op. 

Uiteindelijk om 22:35 vertrokken. Mazzel dag ik had had ik een plek bij de nooduitgang. Ik vroeg aan de balie of ik vanwege mijn lange benen een stoel aan het gangpad mocht hebben, maar deze optie beviel me nog veel beter! Geen mensen naast me dus benen op de de bank en lekker een tukkie doen. Uiteindelijk was ik om 2:30 in het hotel waar ik nog de rest van de uurtje kon maken. Morgen lekker uitrusten en klaarmaken voor mijn nieuwe avontuur! 

Donderdag 5 oktober - Doorkomen, dat is het beste woord om vandaag te omschrijven. Er is hier niets te doen en buiten lopen voelt zelfs niet eens echt prettig. Met een loopje naar de supermarkt houdt het hier dus op (en die zit direct naast het hotel). Goede reden om lekker te luieren en mijn kleding te wassen. Dat laatste moet hier zelf dus ideaal, kan ik de hele inhoud van mijn hele tas weer eens lekker laten ruiken. Wasjes gescheiden in de machine, ja mama heeft het mij allemaal geleerd, en daarna lekker de droger in. Zichtbaar is dat mijn kleding het zwaar heeft. Alles wat nieuw in mijn tas ging, heeft nu ook al sporen van het het dragen, zweten en schuren van mijn tassen.  Goede reden om mijn backpack op de reis terug dus vol te stoppen met andere dingen dan kleding! Hè dat is weer een leuk voordeel. 

Vandaag ook maar weer een bestemming aan mijn buitenland jaar 2017 toegevoegd. Mama had het er al over, maar nu is het definitief. Oud en nieuw vier ik samen met haar in Dubai!! Voor mij een bliksembezoek dus aan Nederland met kerst, om vervolgens weer het vliegtuig in te stappen voor een weekje zandbak en mooie gebouwen. Helemaal leuk! En met dat geregeld te hebben, wat FaceTime gesprekken naar huis en het herinpakken van mijn tas was de dag zo om. Morgen gaan we weer lekker verder, maar daarvoor staat wel de wekker om 4:30 uur! Jullie horen na deze saaie dag snel weer leuke nieuwe avonturen! 

Vrijdag 6 oktober - Vroegertje, mijn vlucht vertrok al om 7:45 uur richting Bali en dat betekende dus al vroeg op pad. Voordeel is dat ik nu rond half 11 al op Bali ben en dus nog een hele dag heb! Niet twee maar dus bijna drie volle dagen genieten op dit mooie eiland. Ik verblijf in Sanur, een echte toeristen locatie niet heel ver van de luchthaven. Zeven jaar terug toen ik hier met mijn ouders was zaten we helemaal in het noorden van Bali vlak bij Lovina. Een totaal nieuwe locatie op Bali dus voor mij. Ik heb mezelf heerlijk getrakteerd op een privé huisje met strand en zwembad. Even helemaal ontspannen voor ik naar Down Under vertrek maandag! Kan ik mooi aan het zwembad of de zee die reis voorbereiden! Aangekomen snel lekker mijn zwemkleding aangetrokken en een plekje aan het zwembad gezocht. Ook hier was volgens mij iedereen op pad, want weer had ik een privé zwembad. Later veranderde dit wel, toen enkele gasten terug kwamen van het strand, dorp, etc. Lekker gezellig zitten kletsen met een Nederlands stel, waar ik later om de hoek ook nog eten mee heb gehaald. Gezellig om weer even verhalen te delen. 

En nu, heerlijk slapen in mijn kingsize bed zonder snurkende, hoestende en laat binnen komende kamergenoten! Welterusten Nederland! 

Liefs, Sam