Week 21

8 december 2017 - Adelaide, Australië

Ja, nog meer leeswerk! Nederland door de sneeuw toch de deur niet uit dus vul ik graag jullie uurtjes. De vertraging liep zo hoog op dat ik vandaag niet één maar twee verhalen kan plaatsen. 

Stop de tijd!! Week 21 van de 23... maar weer zoveel leuks gedaan! Door de tour lijken de dagen nog sneller te gaan. Komt vast door de gezelligheid. Veel leesplezier met mijn Outback verhalen!

Zaterdag 2 december - Yes, eindelijk het vliegtuig weer in. Vandaag vroeg op want om half 8 had ik de trein al naar de luchthaven. Ik had mij gister al netjes voorbereid door mijn OV-kaart op te laden, dus ik kon zo doorlopen. Kleine 15 minuten later stond ik daar in terminal 3 van de luchthaven Sydney mijn tas al in te checken. Alles ging zo snel en makkelijk ik had daarna nog lekker de tijd om met Nederland te appen. 

De vlucht zelf duurde drie uurtjes. Omdat ik weer tijdsverschil had ging ik weer wat vroeger de tijd in. Heel gek, het verschil tussen Sydney en Alice Springs is 90 minuten. Onmogelijk dacht ik eerst, want een half uurtje was dat mogelijk?! Ik dacht het per uur ging, maar blijkbaar niet. De komende dagen zal ik tijdens mijn tour nog meer tijdzones gaan kruisen maar nooit zo erg als straks naar huis. 10 uur die ik dan moet aanpassen. Dat gaat nog leuk worden. Zal dit voor het eerst in mijn leven dan een jetlag gaan worden? 

Maar even terug naar mijn vlucht, ik heb drie uur als een prinses gevlogen kan ik wel zeggen. Ik had een plekje aan het raam maar op de twee stoelen naast mij zat niemand. Oftewel benen over de stoelen en lekker wen tukkie doen. Zo mag elke vlucht wel zijn. Bij aankomst op Alice Springs ging alles lekker snel. De luchthaven, wat amper een luchthaven genoemd mag worden was namelijk maar klein. Als omschrijving kan ik het beste zeggen: één stuk asfalt in de oranje Outback van Australië. Er was weinig maar precies genoeg voor mij. De shuttle was aanwezig om mij naar het hostel te vervoeren en alles was netjes aangegeven. De dag verder heb ik niet veel gedaan. Voorbereid op de tour, een rondje gelopen door het centrum en een uitzichtpunt bezocht. Samen met een Nederlands meisje heb ik de uurtjes gezellig gevuld. Grappige was dat hoe we er dan ook op mochten komen. Zij een vriendinnetje was van een meisje waar ik vroeger op de BSO altijd mee speelde en nog steeds wel contact mee heb. Zo zie je maar weer, klein wereldje.  

Zondag 3 december - Eindelijk, ja ik lijk wel ongeduldig maar vandaag ga ik op tour. Naar de echte Outback, zand, rotsen en bijna geen mensen. Dat klinkt toch super?! Toen ik om 6:45 uur buiten kwam, zat daar al een Duits meisje, zij gaat net als ik twaalf dagen op tour en begint ook met de zes daagse tour in de Outback. Al snel kwamen we er achter dat we gezellig de gehele twaalf dagen samen gaan touren. Helemaal leuk dus. De dag begon met een lange rit. Gelukkig vermaak ik me altijd prima en was het super gezellig om iedereen te leren kennen. De rest van de groep doet enkel de zes dagen dus zien we alleen in de Outback. 

Wandeling bij UluruDe rock UluruSlapen in onze SWAGEerste activiteit was het bekijken van de bekende rots Uluru. Met 35 graden hitte en een omvang van 5 km liepen wij hier dan ook maar al te graag omheen. Nee, het was erg leuk en prima te doen met wat flessen water. Aan het eind stonden er ook lekkere koude ijsjes op ons te wachten. Tot slot van de dag hebben we de zonsondergang bekeken bij Uluru. De rots veranderde hierbij in vele verschillende kleuren (van oranje naar heel donker bruin). Op deze plek hebben we ook lekker gegeten om daarna richting kamp te gaan. Daar aangekomen kregen we nog een leuke 'verrassing'. Waar ik wel wist dat we zouden gaan kamperen, wist ik niet hoe dit precies zou zijn. Nou, ik kan zeggen dat we enkel een luchtbed en slaapzak kregen. Gewoon in de buitenlucht onder de sterren dus. Hoe gek maar leuk is dit dan. Ik moet er bij zeggen dat het wel speciale slaapmatjes waren, met een opstaand randje, tegen de spinnen, schorpioenen, slangen en andere beesten. Maar verder slaap je dus gewoon 'bloot'. Ben benieuwd of ik überhaupt slapen kan en niet wakker lig van gekriebel... 

Maandag 4 december - Dat ik geen moeilijke slaper ben, dat wist ik al. Ook hier in de buitenlucht heb ik afgelopen nacht uitstekend geslapen. Of het kwam dat ik zo moe was of dat ik er gewoon simpelweg geen probleem mee had, dat weet ik niet. Maar ik vond het heerlijk! Vond het zelfs jammer toen om 5 uur vanmorgen de wekker ging en ik mijn bedje uit moest... 

Wandeling dag 2 van de tour, Mount Olga/Kata TjutaNa een goed ontbijtje vertrokken we naar een nieuwe rots, Kata Tjuta  genaamd. Drie keer zo groot maar toch minder bekend in het gebied. Dit betekend niet dat er geen toeristen waren, want die waren er genoeg, maar staat gewoon simpelweg minder bekend dan de Uluru hier in de Outback. De wandeling was hier ongeveer 7,5 km. Daar moet ik bij zeggen dat de route een stuk mooier en leuker was dan gister. Lekker klauteren en over onverharde paden zagen we verschillende mooie uitzichten. Genieten geblazen. Na de loop zijn we terug gegaan naar het kamp voor lunch en het opruimen. We zijn daarna namelijk doorgereden naar onze volgde bestemming, Kings Canyon. Weer een rit van ruim vier uur door de Outback, waarbij we onderweg nog dood hout verzameld hebben voor het kampvuur vanavond. De tour mag dus zeker avontuurlijk genoemd worden! 

SlangKangoeroe eten, outback tour Groovy GrapeNog avontuurlijker werd het bij aankomst op het tweede kamp. Waar we direct een slang van 2 meter in onze keuken vonden, stond nog geen 10 minuten na aankomst het kamp van de groep naast ons in brand. Kleine paniek ivm de hoge vlammen en droogte die hier al maanden gaande is. Gelukkig was het snel geblust en konden wij weer verder met ons avondeten. Daar stond kangoeroe op het menu. Nu heb ik dat al wel eens thuis gegeten maar deze was toch echt nog veeeel lekkerder. Zielig is het niet, want kangoeroes zijn een heuse plaag in veel delen van Australië. Door ze af te schieten houden ze de populatie en het land enigszins beschermd. Tot slot hebben we nog brood gemaakt boven het kampvuur en zijn we onze 'swag' ingekropen. Die swag is de naam van onze open lucht kampeer uitrusting. Want ja, ook vannacht sliep ik weer heerlijk in de buitenlucht.     

Dinsdag 5 december - Mis ik vanavond toch mooi sinterklaas.. geen pakjesavond en lekkere pepernoten en anijs muizen voor mij... helaas pindakaas, moet ik maar thuis blijven. Of zal oude Klaas wat achterlaten voor over twee weken? 

Met Kim in Kings CanyonKings CanyonWandeling Kings CanyonOok vanmorgen stond de wekker weer vroeg. Om 5 uur moesten we ons allemaal klaar maken voor een nieuwe wandeling. We vertrekken zo vroeg om de warmte enigszins voor te kunnen zijn. Vandaag stond Kings Canyon op het programma. Waar we begonnen met een lange trap omhoog in se schaduw, veranderde het weer al snel en kwam het zonnetje door. Maar goed ook want daardoor werd de omgeving een stuk mooier. Voor het eerst in mijn leven (geloof ik) heb ik voor 8 uur in de ochtend al chocoladekoekjes en snoep zitten eten. Een snack tijdens onze wandeling. Na die korte break werd het alleen maar mooier en mooier! Kliffen, oranje rotspartijen waar je maar kijken kan en het ene uitzicht nog mooier dan de ander. Het was goed uitkijken waar je je voeten neerzetten maar er was genoeg tijd om ook van de omgeving te genieten. Schitterend, echt heel gaaf om te zien en wandelen, dat was het vroeg opstaan meer dan waard!! Na drie uur waren we weer terug bij de bus en was het tijd om weer richting het kamp te gaan. (Vroege) Lunch maken en spullen inpakken. Vanavond slapen we namelijk ook weer op een nieuw kamp. Kijken welke sensatie er vanavond weer op ons staat te wachten. Tot die tijd was het eerst een lange busrit met veel lachen en muziek. 

Deel van de outback groepAangekomen op het kamp lekker rustig aan kunnen doen, zwembad, foto's bekijken, douchen en daarna lekker aanschuiven aan tafel. Geen kokkerellen vanavond voor ons, maar eten ik de pub van het kamp. Ik had een overheerlijke vegetarische burger met frietjes. Goh en die had ik lang niet gehad! Frietjes! In de avond nog gezellig blijven hangen in de pub met de groep. Na wat drankjes vond ik het tijd om terug te gaan en ben ik mijn swag ingedoken. Dit ging nog niet zonder slag of stoot... moest er namelijk eerst nog even een vieze spin/kleine schorpioen uit jagen. Wat het nu precies was weet ik niet maar het was lastig om dood te maken door een schild om zijn lichaam en uiteraard heb ik hem niet eerst rustig bekeken maar direct actie ondernomen. Hahahah Na al dat was het eindelijk slaaptijd. Veel te warm maar wel weer onder een prachtige sterrenhemel. 

Woensdag 6 december - En dan kijk je in de spiegel bij het opstaan en hebben de muggen je hele gezicht lek geprikt afgelopen nacht. Voor het eerst heb ik dan ook niet zo lekker geslapen. Warm en overal muggen. Rond mijn hoofd, in mijn slaapzak, overal. Gezien ik vaak het slachtoffer ben was het dan ook niet gek dat ik dat nu ook weer was... gelukkig zijn er ergere dingen en hebben ze hier geen malaria of andere gekken muggen. 

Verder weinig op het programma. We konden uitslapen maar iedereen was toch al rond 5 uur wakker door een stel schreeuwende papegaaien. Na een rustige opstart zijn we vervolgens de bus ingestapt voor een lange dag rijden. We verlaten hierbij ook noord Australië en gaan richting de zuidelijke provincie. Here we come! 

BusselfieVannacht slapen we onder de grond in Coober Pedy. In deze regio zoeken ze naar Opal (voor ons ook wel de steensoort Opaal) en daardoor zijn er verschillende grotten in de regio. Ook deze locatie is ooit een zoekplek geweest. Voor het slapen gaan kregen we nog wen tour in een oude mijn, gingen we langs bij een kleine kangoeroe opvang en aten we mega pizza's en ijs. Intensief dagje uiteindelijk nog, helemaal gezien het hier ontiegelijk heet is. De temperatuur is hier zo hoog, eind van de dag was het nog 35 graden. Bloedheet dus maar we hadden nog geluk want het kan hier net zo goed 50 graden zijn in de zomer... vandaar ook die grotten, daar is het lekker koel en donker. Scheelt weer een airco. 

Donderdag 7 december - Wat was dat lekker slapen zeg! Koel, een bed en stil. De grot van Coober Pedy was heerlijk. Mag ook wel want goed slapen was wel even nodig. Vandaag rijden we namelijk 660 km zuidelijker. Een lange busrit dus vandaag voor de boeg door de prachtige Outback van Australië. Gelukkig vermaken we ons wel met wat muziek, lekker veel lachen, praten en af en toe wat te eten. Dit deel van de tour nadert zijn einde maar ik geniet nog iedere minuut. Zo gek dat het landschap hier zo totaal anders is. 

Smullen met een pancake NutellaNa vele uren bus was daar dan eindelijk onze camping. Laatste nacht dus iedereen had bedacht om deze (vrijwillig) door te brengen in de swag. De temperatuur veranderde van 35 graden in Coober Pedy naar 21 graden op deze locatie. Met name de wind maakte het zo fris dat ik snel mijn warme kleding opzocht. Alleen de vermoeidheid maakte toch dat ik niet meer warm werd... geen swag maar toch stiekem in de dorm slapen vannacht. Tot die tijd eerst gezelligheid en eten! Dat laatste was deze avond zeer geslaagd. Een lekkere pasta met als toetje PANCAKE!! Uiteraard met een hele dikke laag Nutella chocoladepasta. Was een gezellige avond en wat ga ik deze groep missen. Ik vraag me na deze zeer geslaagde tour ook wel af of er nog een tour is die beter kan worden dan deze... ligt de lat nu niet heel hoog? Dat ga ik van het weekend en dinsdag bij deel twee en drie van mijn tour naar Melbourne meemaken. Gelukkig heb ik Kim, die reist in elk geval met mij mee tot het eind van deze 12 dagen. 

Vrijdag 8 december - Daar is hij dan, de laatste dag van deze tour. Zo gelachen, zoveel lol, zoveel zingen en nog veel meer praten. De Outback van Australië was fantastisch en daar was de groep ook zeker onderdeel van. Dit waren echt super dagen! 

Nog een selfie dan met de groepVanmorgen konden we 'uitslapen' tot 6 uur. Kim en ik waren lekker warm in de dorm gaan slapen, terwijl de rest van de groep koos voor de kou en swag. Uiteraard moesten we die gebeurtenis nog even vastleggen en maakte Kim en ik onze zoveelste selfie van deze 6 dagen. Selfies maken in de bus, van slapende mensen en tijdens wandelingen was echt een must. Mijn telefoon staat dan ook helemaal vol en niet alleen die van mij, die van de hele groep. Wat een lol hebben we gehad alleen al om het fotograferen van slapende mensen in de bus.... ja je had er gewoon bij moeten zijn zullen we maar zeggen. 

Ook vandaag weer een lange reis. Maar met alle humor van onze Engelse Amy vlogen de uren voorbij. Tourguide Andy kon denk ik ook niet wachten om naar huis te gaan want die zal kapot geweest zijn door ons. Na eindelijk aangekomen te zijn in Adelaide, lekker ingecheckt, gedoucht en gegeten. In de avond hebben we nog gezellig met een deel van de groep nog iets gedronken en dan toch echt afscheid genomen. Niet voor lang want we gaan een reünie houden in Melbourne volgende week. Dat gaat leuk worden! Nu lekker mijn bed in want ik ben kapot. Moe van deze geweldige dagen. Morgen start direct mijn tweede deel van de tour, ik ga op naar Kangaroo Island maar daar lezen jullie volgende week meer over! 

(Als ik op tijd ben met plaatsten uiteraard maar ik ga mijn best doen en duimen voor een goede internetverbinding)

Liefs, Sam

Foto’s

1 Reactie

  1. Gertje:
    11 december 2017
    top top top lieve semp xxx