Week 22

15 december 2017 - Melbourne, Australië

Geloof het of niet, maar dit is het laatste volledige weekverslag. Week 23 is er volgende week ook nog wel maar gaat niet tot vrijdag en zal ik online zetten in Nederland. Heel veel leesplezier bij dit laatste echt volledige verslag! 

Zaterdag 9 december - Tour nummer 2 gaat van start. Nieuwe groep, tourguide en locatie. Vanmorgen om 5 uur ging gezellig de wekker voor mijn weekend Kangaroo Island. Wat ik heb gehoord over dit eiland is veelbelovend en mijn verwachting dus ook wel wat hoog. Samen met de Duitse Kim van de afgelopen zes dagen ga ik de nieuwe groep ontmoeten. In elk geval dus één iemand die ik al een beetje ken. Nadat iedereen was opgehaald vertrokken we richting de ferry. Alles aan boord en op naar het eiland. 

Zoals de naam al zegt leven er vele kangoeroes op het eiland. Tijden het rijden zijn we ze dan ook geregeld levend en dood tegen gekomen. Dood omdat ze in het donker geregeld worden aangereden door auto's. Onze eerste stop was ook voor wildlife. Geen koala of kangoeroe maar zeeleeuwen. Het eiland is het thuis van de Australische zeeleeuw. Na een korte loop richting het strand lagen ze daar, groot, vet, bruin en zonnebadend. Wat een super beesten! En we konden ook zo dichtbij komen. Op het strand lagen er aardig wat en omdat het paringsseizoen was begonnen waren de mannen nog groter en donkerder van kleur. Ondertussen waren er ook verschillende gevechten om de vrouwtjes gaande. Één had al gescoord want ow zo schattig, er liep een hele kleine pup met zijn moeder over het strand. 

Na alle "ahhh en kijk die daar" was het tijd voor wat activiteit. Zandboarden in de duinen en kajakken op een zoutwaterrivier. Het zandboarden lijkt makkelijker dan dat het is. Ik heb wel eens op een snowboard gestaan, maar dit is compleet anders! En het gaat hard! Na een paar keer proberen toch maar zittend naar benden gegleden. Door deze activiteit kon ik bijna meedoen met de huidige Nederlandse omstandigheden. Alleen geen sneeuw en kou maar zand en zon. Verder was vandaag iets teleurstellend. Weinig echt mooie plekken van het eiland gezien en veel wachten. Uiteindelijk aten we pas om 10 uur (!!!) en ben ik lekker warm mijn bed ingedoken. Voor morgen staat wel meer natuur en uitzicht op het programma dus we gaan het zien. 

Zondag 10 december - We begonnen de dag met een wandeling (nou ja je mag het haast niet zo noemen, eerder een rondje door het park). Niet heel veel te zien, maar de stilte en kangoeroes die er liepen waren wel even heerlijk. Vervolgens begon het verkennen van het eiland pas echt. We begonnen met enkele schitterende kustlijnen waar van een zelfs bedekt was met zeehonden (Nieuw Zeelandse zeehonden). Het was schitterend. Na weer een lekker wrap en taco lunch vertrokken we richting strand. Bij de lunch zeg ik 'weer' omdat elke lunch hier zo ongeveer bestaat uit wraps. Lekker, maar thuis kan ik ze voorlopig niet meer zien denk ik hahaha. 

Het strand was net zoals de kusten prachtig. Heerlijk rustig, super blauw water en wit zand. Geen paradijsje, het is allemaal stoerder door de omgeving maar wel heel erg mooi! Na het luieren moesten we ontiegelijk haasten om de ferry te halen. Enkele slecht Engels sprekende groepsgenoten begrepen niet dat we haast hadden en deden alles op hun eigen tempo. Daarbij hielp ook toeteren en roepen niet.... maar, we hebben het gehaald. Wel op het nippertje, maar we waren op tijd. Voor we uiteindelijk in Adelaide terug waren was het al tegen 9 uur. Direct doorgerend om een pizza te halen want dat was het enige wat op zondag op was om die tijd. Daarna was het heerlijk tijd voor een bedje, goede nachtrust en vooral GEEN WEKKER! Morgen hebben we na alle tours eens een vrije dag. Zelf invulling geven aan de activiteiten of vooral zelf zien hoe we de dag zo rustig mogelijk kunnen doorbrengen. 

Maandag 11 december - Dag 150 van de 160 zijn we eens heel rustig begonnen. Door al het vroege opstaan van de afgelopen dagen was ik ook vandaag weer vroeg wakker maar het opstarten hoefde nu niet in rap tempo. Kim en ik heb daarom eerst uitgebreid ontbeten met heerlijk pancakes van het hostel. Hoe goed kan je de dag beginnen. Jammie! 

Na een goed ontbijt was het tijd om de stad te gaan verkennen. Adelaide hadden we al wel even kort gezien maar vandaag hadden we eindelijk de mogelijkheid om alles eens op ons gemak te bekijken. We begonnen uiteraard met wat shoppen maar al snel vertrokken we uit het centrum. Onderweg kwamen we bij toeval nog wat meiden van de eerste tour tegen. Grappig en zo zie je maar weer hoe klein een stad dan toch weer kan zijn. Elke stad hier in Australie heeft er wel een. De één wel mooier dan de ander maar ze hebben allemaal hun charme. Ik heb het dan over een botanische tuin. Ook deze tuin was weer schitterend onderhouden en vol in bloei. Ik ben hier dus precies in het juiste seizoen. 

Rest van de dag heb ik ingehaald met wat achterstallig onderhoud. Ik had nog wat verhalen van vorige week te schrijven maar ook wilde ik nog een kaartje naar huis en opa en de oma's sturen. Dat moest dan ook wel nu gebeuren, anders hoeft het niet meer. Ook moest de tas weer worden gepakt. Want het bleef nu bij maar een dagje rust. De tour is nog niet om en morgen gaat de aller aller allerlaatste beginnen! Spannend en op naar Melbourne! 

Dinsdag 12 december - Daar gaan we weer! Om 6:45 zaten Kim en ik weer keurig klaar op de stoep van het hostel. Tour nummer 3, Grampians en Great Ocean Road gaat van start. Ook wel gek want het is ook direct de laatste.

De eerste dag stond er een lange busrit op het programma met aankomst in het natuurgebied Grampians. Ongeveer vergelijkbaar met de Blue Mountains waar ik enkele weken terug was. Toch is het natuurlijk totaal niet aan elkaar gelijk. Natuur is namelijk nooit hetzelfde. Eind van de middag was het dan eindelijk tijd om de bus uit te gaan. Wandeltijd! De eerste naar een waterval. Eerst een lookout en vervolgens naar de voet. De tweede wandeling was totaal anders en liet een prachtig beeld zien van het gebied. Op de top van de berg hadden we een goed uitzicht op alle bergen, meren en de bossen. 

Ook niks doen maakt mensen moe, gelukkig hadden we een super leuk en rustig plekje om te slapen. Opladen voor tourdag 2! 

Ow ja, deze groep is veel leuker dan de vorige keer... niets kan tippen aan de groep van de Outback maar deze mag er zeker wezen. Een gemengd gezelschap met verschillende leeftijden. Oudere stellen maar ook jongere koppels. Kim en ik vermaakte ons wel. Wat altijd jammer is (en dat zegt Duitse Kim ook) wanneer er een groep Duitsers of Duits sprekende in de groep zitten, sluiten ze zich altijd zo volledig af... gaan ze onderling Duits praten terwijl er mensen bij zitten die geen Duits verstaan.. jammer weer. Vaak weten ze alleen niet dat wij Nederlanders meer verstaan dan dat ze denken. Dus ook de roddels over mij kon ik verstaan. Niet slim dus Hahahaha  

Woensdag 13 december - Eindelijk weer wakker worden met een goede wandeling! Oh wat heb ik dat gemist. Beste manier om wakker te worden in mijn ogen. De tocht van vanmorgen was een pittige waarbij veel geklauterd moest worden. Maar dat was het meer dan waard! Het uitzicht was fantastisch! Ook het windje op de top konden we bij aankomst goed gebruiken. De temperatuur was namelijk goed gestegen. Om bij te komen bezochten we een informatiecentrum over de bevolking van Australië, maar Kim en ik hielden het bij het zonnetje buiten. Deze info hebben we namelijk ook allemaal al bij de Outbacktour gehoord. Na deze volle ochtend was het weer tijd om de bus in te gaan. Op naar de Great Ocean Road! 

De eerste stop was een vulkaankrater. Nog niet de kust maar wel erg mooi. Ook leuk om te zien hoe snel het landschap veranderd. Van dor en bruin werd het door de vruchtbare grond plots groen en stonden de velden vol met wit bonte Hollandsche koeien. In de krater hebben we een lekkere lunch gemaakt en kregen we bezoek van emu's en een koala. Zoveel dieren hier in Australie, echt super en het blijft genieten! 

Na weer wat kilometers kwamen we daar eindelijk aan bij de kust. De echte Great Ocean Road is begonnen. Snel de bus uit en kijken naar al het moois. Enkele stops verder en vele vliegen (het barste namelijk van de vliegen... niet een paar maar wek duizenden!) kwamen we aan bij onze slaapplek. Niet voor lang want er moest pizza gegeten worden en er stond nog een zonsondergang op de agenda. Helaas zaten er deze avond vele wolken in de weg waardoor de zonsondergang flink tegen viel. 

De tourguide had ons verteld dat op deze plek na de zonsondergang ook geregeld pinguïns worden gespot de laatste weken. Omdat we deze dieren voor onszelf wilde hebben mochten we er vooraf niets over zeggen. Bang dat groepen en mensen zouden blijven hangen op deze mooie locatie. Toen daar eindelijk het verlossende 'P-woord' was rende we naar het strand om daar de beestjes uit de zee te zien komen. Hoe schattig! Ze bleven op elkaar wachten en daardoor leek het soms alsof ze het water niet uit konden komen. Dus na vanavond kan ook het P-woord kan van mijn wildlife worden afgevinkt! 

Donderdag 14 december - Het einde is nu echt in zicht... mijn laatste dag touren en dan is mijn laatste stop daar, Melbourne. 

De nacht was weer drie keer niks! Beestjes die ik al eerder deze reis tegen kwam en gelukkig lang niet meer had gezien, waren daar weer... bedbugs. Ik griezel alweer bij de gedachten van deze vieze dingen. Vanaf 2 uur heb ik de nacht doorgebracht op de bank in de woonkamer van het hostel. Gelukkig was het in Nederland nog overdag en kon ik gezellig met het thuisfront appen. De huisdieren zorgden voor veel onrust in de ochtend en daardoor vertrokken we pas iets later dan dat de planning was. 

Stop 1 was een wandeling in het regenwoud. Helaas zat het weer een beetje tegen en was de wandeling in de regen. Alsnog was het een mooie locatie en hebben kim en ik weer veel foto’s geschoten. 

Al snel na de wandeling klaarde het op waardoor wij de rest van de mooie kust in het zonnetje konden (af)kijken. De route was weer zo mooi en toch ook zo totaal anders dan gister. Stiekem deed ik was kleine slaapjes tussendoor omdat de vermoeidheid van een nacht niet slapen sterker was dan mijn ogen aankonden. De dag eindigde in Melbourne. Eindbestemming van de Great Ocean Road tour maar ook de eindbestemming van mijn 12-daagse tour van Alice Springs naar Melbourne. Gek en voorbij gevlogen! Ik genoot van iedere minuut en alle mensen om mij heen. Nu nog gezellig een paar dagen Melbourne met Kim en mogelijk ook nog wel bekende van het eerste deel van de tour. 

Maar eerst.... lekker slapen! In een schoon en beestjes vrij hostel! Good night! 

Vrijdag 15 december - Wat was dat een heerlijke nacht zeg! Na veel slaap en een goed ontbijt vertrokken Kim en ik het centrum in. We hadden afgesproken bij mijn hostel omdat ik nagenoeg in het centrum verbleef en kim een eindje daarbuiten. We liepen een rondje langs de vele streetart waar Melbourne bekend om staat. Kleine en oude straatjes vol met graffiti, soms mooie tekeningen maar ook genoeg teksten en namen. Na weer wat kilometers in de benen te hebben was het lunchtijd. Kim had wat gescoord in China town en terwijl we bijkwamen in het park kwam Amy aanwaaien. Amy zat bij ons in de Outback tour en was een van de gangmakers in de groep. Engels en vol met humor (helemaal wanneer er drank in ging). Super leuk om haar dus weer te zien! Samen deden we nog een rondje stad waarbij we een monument bezochten waar we uitzicht hadden over de hele stad. Leuke dag en helemaal gezellig! 

Tot slot besloten we nog te gaan voor een rooftopbar met zonsondergang. Zoals veel vrouwen dat hebben is tijd niet helemaal hun ding maar ik bemoeide me deze dagen even lekker nergens mee. Na 7 weken te hebben gestuurd en gedacht voor andere vond ik het nu wel even genoeg. Uiteraard waren we met hun schema te laat voor de zonsondergang maar ach het was gezellig en ik vond alles best. We deden wat drankjes op een dakterras met uitzicht over Melbourne, wat heb ik dan te klagen?! Uiteindelijk belande we nog ergens met een bord friet en was het tijd om weer ons bed in te duiken. Melbourne dag 1 was geslaagd op naar de komende dagen met een en al gezelligheid! 

En dit was hem dan het laatste volledige weekverslag.... zoals altijd sluit ik hem af met: 

Liefs, Sam

Foto’s